هاشمى رفسنجانى: برداشت‌هاى سطحى و تفكرات افراطى نگذاشت تعاونى ها رونق بگيرند

به مناسبت روز تعاون، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام با اشاره به مصوبات اين مجمع در خصوص بخش تعاون گفت: اين مصوبات بسيار مترقی به خاطر مسائلی که همگان می‌دانند، همچنان بر روی کاغذ مانده و در مرحله اجرا چنان موانع و محدوديت‌هايی ترسيم شده که متقاضيان فعاليت در بخش تعاونی عطايش را به لقايش می‌بخشند.

خبرنگاران سبز/اقتصاد/تعاونى‌ها:
آيت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی به مناسبت روز تعاون ديدگاه  خود را به شرح ذيل منتشر کرد:
تعاون از مصدر «تفاعل» دو معنای لغوی و اصطلاحی دارد که در هر معنا روح همکاری نهفته است و از لحاظ فرهنگ، ريشه در تاريخ زندگی اجتماعی بشر دارد.
سير تدريجی زندگی انسان‌ها از غارنشينی انفرادی به شهرنشينی اجتماعی نشان می‌دهد که ابنای بشر تعاون و همکاری همنوعان را ضرورت اجتناب ناپذير تداوم حيات خويش می‌دانند و در اين راستا تعاملات را از سطوح قبيله‌ای و جغرافيای ملی که کشور ناميده می‌شود، فراتر گرفته‌اند و به جامعه بين الملل می‌انديشند و تأسيس مجامع و مراکز جهانی مانند کشتی رانی، هواپيمايی، آژانس هسته‌ای و... شاهدی روشن برای اين رويکرد می‌باشد.
جمهوری اسلامی ايران نيز در نخستين ماههای پس از پيروزی انقلاب اسلامی در جمع خبرگان تدوين قانون اساسی، توجه عميقی به مقوله تعاون برای رونق جامعه مخصوصاً در بعد اقتصادی کرده و اين توجه در بازنگری سال ۱۳۶۸ نيز مورد تأکيد قرار گرفته است، اما متأسفانه برداشت‌های سطحی از بندهای مربوطه و بعضاً تفکرات افراطی در دو مقوله دولتی کردن امور و بخش خصوصی، نگذاشت تعاونی‌ها رونق بگيرند و آن مطالب جنبه عملياتی به خود نگرفته اند.
با توجه به اهميت موضوع، مجمع تشخيص مصلحت نظام، در تدوين سياست‌های کلی و بعدها تدوين سند چشم‌انداز ۲۰ ساله و حتی در اصلاح سياست‌های صدر و ذيل اصل ۴۴ قانون اساسی، با تکيه بر عقبه بسيار علمی و کارشناسی، نگاهی منطقی به مباحث مربوط به سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی کرده که ماحصل آن، مصوبات بسيار مترقی است که آن هم به خاطر مسائلی که همگان می‌دانند، همچنان بر روی کاغذ مانده و در مرحله اجرا چنان موانع و محدوديت‌هايی ترسيم شده که متقاضيان فعاليت در بخش تعاونی به قول معروف عطايش را به لقايش می‌بخشند.

درباره اهميت تعاونی‌ها توجه همگان را به يکی از مشاهدات خويش در اولين سفرهای خارجی پس از انقلاب جلب می‌نمايم که در سفر به ژاپن ديدم که شرکت عظيم صنايع الکترونيکی سونی سرمايه‌های خويش را از سهام تک تک مردم فراهم کرده که با قطرات دارايی خويش دريايی را خلق کرده‌اند.

به ياد دارم که در همايشی که دو سه سال پيش بسيج دانشجويی دانشگاه‌های تهران در تالار علامه امينی دانشگاه تهران به خاطر تسريع در اجرای سياست‌های اصل ۴۴ برگزار شده بود، شرکت کردم و در آن همايش بسيجيان را که يکی از اقشار ذی حق در جامعه می‌دانم، ترغيب به ورود به بخش‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در قالب تعاونی‌ها کردم. اما متأسفانه هيچ حرکتی را در اين مسير حتی در دورنما هم نمی‌بينم.
چينی‌ها ضرب المثلی دارند که می‌گويند «به جای اينکه به افراد هر روز يک ماهی بدهيد، به آنها تور ماهيگيری بدهيد تا خودشان صيد کنند.» اين مثل در شرايط امروز جامعه ما مصداق کامل دارد.
متأسفانه جامعه را به فرهنگ اشتباه «همه يا هيچ» عادت داده‌ايم و علی‌رغم شعارهای فراوانی که برای کم کردن تصدی گری‌های دولت می‌دهيم، در عمل جامعه را به سمتی سوق می‌دهيم که حتی تقويت بخش خصوصی را ترويج سرمايه داری زالوصفتی می‌ناميم.
در صورتی که در مصوباتی که به تأييد مقام معظم رهبری هم رسيده، آمده است که يکی از مصارف درآمدهای حاصل از واگذاری‌ها، تقويت بخش تعاونی است تا مردم يا اقشار مختلف با تشکيل شرکت‌های سهامی عام، هم برای کم کردن معضل بيکاری گام بردارند و هم با احساس مالکيت در راه ارتقای کيفيت و به‌تبع آن رونق اقتصادی بکوشند.

بايد به اين نکته توجه داشته باشيم که تشکيل تعاونی‌ها و تقويت بخش خصوصی، نه تنها از مسئوليت‌های دولت نمی‌کاهد، بلکه تبديل وظيفه اجرايی دولت به وظيفه نظارتی آن هم از جايگاه کلان باعث رشد بهره‌وری در کشور می‌شود که الان در مثلث انسان، منابع و ماشين يکی از ضعف‌های عمده ما می‌باشد.