حمایت جمعی از فعالان دانشجویی خارج از کشور از اعتراضات دانشجویی

ما خواهان پایان حکومت‌ نظامی غیررسمی حاکم بر دانشگاه‌ها و بازگشت فضای آکادمیک به جای جو پادگانی امروز دانشگاه‌ها هستیم. ما خواهان آن هستیم که با خروج نیروهای امنیتی و غیر دانشگاهی از محیط دانشگاه‌ها آزادی‌های آکادمیک احیا و برقرار شود. ما به عنوان کسانی که تجربه و افتخار چندین سال همراهی با جنبش دانشجویی را داشته‌ایم، از همه‌ی حرکت‌های مستقل، آزادی‌خواهانه و غیرخشونت‌آمیز در اعتراض به فضای پادگانی – امنیتی دانشگاه‌ها دفاع و از دانشجویانی که در این زمینه تلاش می‌کنند حمایت می‌کنیم.

خبرنگاران سبز/جامعه:
جمعی از فعالان سابق دانشجويی خارج از کشور، با انتشار بيانيه‌ای از اعتراضات «مستقل» و «آزادی‌خواهانه»ی دانشجويان حمايت کرده و به حاکميت نسبت به برخوردهای خشونت‌آميز با اين دانشجويان هشدار داده‌اند.

در بخشی از اين بيانيه‌ آمده است: ما خواهان پايان حکومت‌ نظامی غيررسمی حاکم بر دانشگاه‌ها و بازگشت فضای آکادميک به جای جو پادگانی امروز دانشگاه‌ها هستيم. ما خواهان آن هستيم که با خروج نيروهای امنيتی و غير دانشگاهی از محيط دانشگاه‌ها آزادی‌های آکادميک احيا و برقرار شود.

متن کامل اين بيانيه به شرح زير است:

-----------

دهه‌های متمادی است که دانشگاه و دانشجويان به مثابه کانون و چراغ روشن انديشه‌ورزی و آزادی‌خواهی، قلب تپنده‌ی جنبش‌های مدنی مردم ايران بوده است. اما از بدو تاسيس نهاد دانشگاه در ايران تا امروز، همواره اصحاب قدرت با دانشجويان آگاه و آزادی‌خواه برخورد خصمانه داشته‌اند و فراز و نشيب‌ها و تحولات پی در پی در تاريخ معاصر ايران نيز هرگز سبب نشده است تا سرکوب جنبش دانشجويی توسط حاکمان لحظه‌ای متوقف گردد. اما جنبش دانشجويی ايران نشان داده است که علی‌رغم فشارها، ترس آفرينی‌ها و سرکوب مداوم از سوی صاحبان قدرت هيچ‌گاه در برابر ظلم، بيداد و استبداد سکوت نخواهد کرد و با سلاح انديشه و آگاهی، پايه‌های استبداد را فرو خواهد ريخت و زندان، محروميت و ممنوعيت نتوانسته مانع تپش و حرکت رو به جلوی آن شود.

دانشگاه و جنبش دانشجويی در سی سال گذشته همواره زير ضرب حملات عمله استبداد بوده و به خصوص در شش سال گذشته و به صورت مشخص پس از کودتای انتخاباتی ۸۸، نيروهای سرکوب‌گر با حمله وحشيانه به محيط دانشگاه و يا خانه و کاشانه دانشجويان و بازداشت و ضرب و شتم آن‌ها و همچنين محروم کردن دانشجويان انديشه‌ورز، نخبه و آزادی‌خواه از ادامه‌ی تحصيل، تعطيلی تشکل‌های منتقد، صدور احکام قضايی بی‌سابقه عليه فعالان دانشجويی و بازنشستگی اجباری اساتيد صاحب صلاحيت، با تهديد و ارعاب هر روزه‌ی دانشجويان، و با انکار حضور درخشان آن‌ها خواسته است وقفه‌ای در جنبش پرافتخار دانشجويی ايجاد کند تا بتواند به خواست‌های نامشروع خود در خاموش کردن صدای مخالفان و يک صدا کردن جامعه دست يابد.

اما زنهار که دانشگاه تا هميشه زنده است و پويا و خار چشم مستبدين؛ آن‌چه اقتدارگرايان بر آن حمله می‌کنند، تصوير ماه درخشان جنبش دانشجويی است بر آب و هر چند که لحظه‌ای معوج شود، باز هم ماه خواهد تابيد و در آب منعکس خواهد شد.

اکنون نيز علی‌رغم گذشت نزديک به دو سال از جنايات پس از وقايع انتخابات که با کشتار مردم بی دفاع، حمله به کوی دانشگاه و فجايع کهريزک همراه بود و عاملان و آمران اين جنايات آزادانه به اعمال ننگين خود می‌پردازند برخی از مسوولان نظامی کماکان دانشجويان را تهديد به برخوردهای خشونت آميز می کنند.
ما جمعی از فعالان سابق جنبش دانشجويی به مجموعه‌ی حاکميت هشدار می‌دهيم تا رويه‌ی ناميمون برخورد با فعاليت‌های مسالمت‌آميز دانشجويی را پايان دهد؛ سرمايه‌های علمی و نخبگان اين کشور را هر چه سريع‌تر از زندان آزاد کنند.

ما خواهان پايان حکومت‌ نظامی غيررسمی حاکم بر دانشگاه‌ها و بازگشت فضای آکادميک به جای جو پادگانی امروز دانشگاه‌ها هستيم. ما خواهان آن هستيم که با خروج نيروهای امنيتی و غير دانشگاهی از محيط دانشگاه‌ها آزادی‌های آکادميک احيا و برقرار شود. ما به عنوان کسانی که تجربه و افتخار چندين سال همراهی با جنبش دانشجويی را داشته‌ايم، از همه‌ی حرکت‌های مستقل، آزادی‌خواهانه و غيرخشونت‌آميز در اعتراض به فضای پادگانی – امنيتی دانشگاه‌ها دفاع و از دانشجويانی که در اين زمينه تلاش می‌کنند حمايت می‌کنيم.

ما عميقا معتقديم با توجه به خشونت عريان نيروهای امنيتی و سرکوب‌گر نسبت به دانشجويان و دانشگاه، هشياری دانشجويان در اعتراضات‌شان امری لازم و ضرروی است. چيزی که تا به امروز نيز همواره چراغ راه فعالان جنبش دانشجويی بوده است و پس از اين نيز خواهد بود؛ هشياری، استقلال، شجاعت.

دقت و بررسی همه‌ی جوانب پيش از ورود به عرصه‌ی عمل و پرهيز از دام‌های نهان و آشکار حاکميت می‌تواند بر نيرومندی بيشتر جنبش دانشجويی بيافزايد تا با هزينه‌های کمتر،‌ دستاوردهای بزرگ‌تری کسب کند.

در پايان ما جمعی از فعالان سابق جنبش دانشجويی ايران، ضمن اعلام حمايت از فعاليت‌های مستقل و روشن‌بينانه‌ی جنبش دانشجويی، به حاکميت در مورد ادامه‌ی روند برخورد با دانشگاه به شدت هشدار می‌دهيم.


آذرنيوش، فرشيد

اسکندری، صادق

اصلاح‌چی، مرتضی

اعتمادی، اميرحسين

بهمنی، آرش

جعفريان، رضا

جهان‌دار، پويا

خسروی، مصطفی

دوستی‌پور، فرشاد

رشيدی، امير

روزبهانی، مريم

روحانی، مهدی

سپهری‌فر، تارا

سرابندی، نسيم

سيما، سلمان

شجاعی، صادق

شکوهی‌فرد، محمدرضا

صادقی، محمد

ظريفی‌نيا، حميدرضا

طالبی، حسن

عبدی، علی

علی‌پور، فرهمند

فريدی، ناصح

فناييان، فاطمه

محمدی، فرشاد

مصطفوی، نريمان

ميردامادی، سراج‌الدين

همتی، رحيم

هنری، علی