خبرنگاران سبز/اقتصاد/ خسرو امینی: دكتر مسعود نيلى، نامي شناخته شده در علم اقتصاد كشور است. اين استاد دانشگاه صنعتى شريف سابقه اى درخشان در عرصه اقتصاد دارد چنانچه او ۳ سال در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی معاون سازمان برنامه و بودجهٔ ایران بود. پس از آن در تهیه و تدوین اولین و سومین برنامهٔ ۵ سالهٔ توسعهٔ کشور ایفای نقش کرد. مدتی نیز در رأس شورای اقتصاد کشور مشغول به کار بود. در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی مجدد به عنوان معاون سازمان برنامه و بودجه و سرپرست کمیتهٔ خصوصیسازی برگزیده شد.او همچنین رئیس موسسه عالی پژوهش در برنامه ریزی و توسعه و استاد این موسسه بودهاست.
دكتر نيلى در محاسبه اى دقيق كه در سايت رستاك منعكس گرديد به تشريح ميزان ضرر و زيان حاصل از هر روز تعطيل پرداخته است و در نهايت نتيجه گرفته كه هر روز تعطيل ميتواند حدود چهار هزار ميليارد ريال به اقتصاد ملى صدمه وارد نمايد و به اين ميزان ميتوان افزود مبلغ يكهزار و چهار صد ميليارد ريالى را كه دولت از درآمد خود خواهد كاست.
دكتر نيلى در بخشى از مقاله پر ارزش خود مياورد:
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، جمعیت کل کشور در سال 1385 برابر 5/70 میلیون نفر بوده است. براساس همین نتایج، تعداد شاغلین کشور 4/20 میلیون نفر بوده که با برآوردهای نگارنده حدوداً 5/12 میلیون نفر از این تعداد را کسانی تشکیل میدهند که در فعالیتهای صنعتی، خدماتی مشغول به کارند که از نظام رسمی کاری کشور تبعیت میکنند. در این برآورد، بخشهای خدمات بازرگانی، رستوران، هتلداری، خدمات خانگی، کشاورزی، ساختمان و نفت کنار گذاشته شدهاند. ارقام حسابهای ملی سال 1385 بیانگر آنست که میزان درآمد ایجاد شده در این حوزهها، حدوداً نیمی از تولید ناخالص داخلی سال گذشته را تشکیل میداده و کمی کمتر از 950 هزار میلیارد ریال بوده است. اتفاقاً، میزان مصرف خصوصی سال گذشته نیز بسیار نزدیک به همین رقم بوده است. این به معنی آنست که 5/12 میلیون نفر، دویست و سی روز در سال کار میکنند تا مصرف 365 روز 5/70 میلیون نفر را تأمینکنند!
دكتر نيلى در محاسبه اى دقيق كه در سايت رستاك منعكس گرديد به تشريح ميزان ضرر و زيان حاصل از هر روز تعطيل پرداخته است و در نهايت نتيجه گرفته كه هر روز تعطيل ميتواند حدود چهار هزار ميليارد ريال به اقتصاد ملى صدمه وارد نمايد و به اين ميزان ميتوان افزود مبلغ يكهزار و چهار صد ميليارد ريالى را كه دولت از درآمد خود خواهد كاست.
دكتر نيلى در بخشى از مقاله پر ارزش خود مياورد:
براساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، جمعیت کل کشور در سال 1385 برابر 5/70 میلیون نفر بوده است. براساس همین نتایج، تعداد شاغلین کشور 4/20 میلیون نفر بوده که با برآوردهای نگارنده حدوداً 5/12 میلیون نفر از این تعداد را کسانی تشکیل میدهند که در فعالیتهای صنعتی، خدماتی مشغول به کارند که از نظام رسمی کاری کشور تبعیت میکنند. در این برآورد، بخشهای خدمات بازرگانی، رستوران، هتلداری، خدمات خانگی، کشاورزی، ساختمان و نفت کنار گذاشته شدهاند. ارقام حسابهای ملی سال 1385 بیانگر آنست که میزان درآمد ایجاد شده در این حوزهها، حدوداً نیمی از تولید ناخالص داخلی سال گذشته را تشکیل میداده و کمی کمتر از 950 هزار میلیارد ریال بوده است. اتفاقاً، میزان مصرف خصوصی سال گذشته نیز بسیار نزدیک به همین رقم بوده است. این به معنی آنست که 5/12 میلیون نفر، دویست و سی روز در سال کار میکنند تا مصرف 365 روز 5/70 میلیون نفر را تأمینکنند!
معنی واضحتر این ارقام آنست که در کشور ما، هر یک نفر روز کار و تولید، معادل 9 نفر روز مصرف است و این رابطهای بسیار نامتوازن است. چرا که هر یک نفر، مصرف نه نفر را تأمین میکند. این عدم توازن ناشی از نرخ بالای بیکاری از یکسو و تعداد کم روزهای کار از سوی دیگر است.










0 جعبه زیر فرم نظرات برای تبدیل فینگلیش به فارسی است:
ارسال یک نظر