به راستی بايد از چه چيز، کدام جنايت اظهار ندامت کنيم؟ از ضرب و جرحها، هتاکیها، فحاشیها و تهديدهای ناموسی ماموران نظامی و انتظامی و امنيتی نسبت به متهمان چشم و دست بسته؟ از جوانان آويخته از پا در شکنجهها؟ و يا آنان که سرشان را در سينک توالت ها فرو می کردند تا اعتراف دروغين کنند؟
خبرنگاران سبز/سياست:
برخی از زندانيان سياسی زندان رجايی شهر با نوشتن نامهای به دادستان تهران پاسخ درخواست وی مبنی بر اظهار ندامت و پشيمانی را داده اند. شرح کامل این نامه که در جرس منتشر شده است زیر میآید:
لا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ کانَ اللَّهُ سَمِيعاً عَلِيماً
جناب آقای دادستان
چندمين بار است که اعلام می کنيد زندانيان سياسی – مطبوعاتی برای آزادی يا مرخصی بايد اظهار ندامت کنند! چنين عباراتی را در اکثر ديدارهای خود با زندانيان و نيز بصورت سر بسته و آشکار بيان داشته ايد. اظهاراتی که غالبا جز سکوت و لبخند پاسخ ديگری نداشته است.جناب آقای جعفری دولت آبادی
هر چه انديشيديم کمتر فهميديم که چرا بايد اظهار ندامت کنيم و بابت چه چيزی؟
لطفا بفرماييد از چه اظهار ندامت کنيم؟
از به خاک و خون کشيده شدن مردان و زنان بی دفاع و بی پناه حق طلب در خيابانها توسط ماموران تا بن دندان مسلح؟،از عزادارکردن مادران و پدران سالخورده يا همسران و فرزندان سهرابها، کامرانها، نداها، روح الامينی ها و صدها جوان رعنای ديگر کشور عزيزمان؟ ويا از دفن شبانه شهدای ملت ايران در گورهای بی نام و نشان در قطعه ۳۰۲ بهشت زهرا؟
جناب آقای دادستان
به راستی بايد از چه چيز، کدام جنايت اظهار ندامت کنيم؟
از ضرب و جرح ها، هتاکی ها، فحاشی ها و تهديدهای ناموسی ماموران نظامی و انتظامی و امنيتی نسبت به متهمان چشم و دست بسته؟، از جوانان آويخته از پا در شکنجه ها؟ و يا آنان که سرشان را در سينک توالت ها فرو می کردند تا اعتراف دروغين کنند؟
جناب آقای دولت آبادی از چه اظهار ندامت کنيم؟!!!
از دخالت ماموران اطلاعاتی و امنيتی و دادستانی در خصوصی ترين لايه های زندگی بازداشت شدگان بی پناه؟ و يا از پيشنهادهای بی شرمانه ماموران نسبت به همسران و خواهرانمان؟
جناب آقای دادستان
می دانيد از چه ندامتی صحبت می کنيد؟ از چه چيزی اظهار ندامت کنيم؟
از شکنجه های جسمی، جنسی و روانی جوانان اين مرز و بوم در بازداشت گاه های قانونی و غير قانونی و پيدا و پنهان؟ از شکنجه گاه های کهريزک و بندهای ۲۰۹، ۲ الف و ۲۴۰ تحت امر آمران و يا عاملان شما؟ و يا شايد از جنازههای منجمد سردخانه امين زاده حرف میزنيد و ندامت بابت هفتهها نگهداری جنازههای شهيدان هموطن در آنجا؟
جناب مدعی العموم، از چه اظهار ندامت کنيم؟
از برگزاری سناريوهای اعتراف گيریهای اجباری؟ از نوشتن متن خيمه شب بازيهای دادگاههای نمايشی و فرمايشی؟
نکند بايد از تمريناتی که متهمين پيش از تشکيل دادگاهها در حضور مقامات دادستانی و قضات و بازجوها انجام میشد تا نمايشنامهها واقعیتر جلوه کند اظهار ندامت کنيم؟
جناب آقای دادستان
به راستی میتوانيد پاسخ اين پرسشها را دست کم به خانواده و فرزندان خود بگوييد؟
اگر توانستيد آنها را در برابر اين جنايات و فجايع قانع کنيد آنگاه از ديگران بخواهيد اظهار ندامت کنند؟
جناب مدعی العموم!
اين ميزها که پشت آن نشستهايد و اين صندلیها که شما و روسايتان بر آن تکيه زدهايد، به قول حضرت امير(ع) به هيچکس وفا نکرده است، که اگر کرده بود نوبت شما نمیرسيد. به تاريخ نگاه کنيد، از سرنوشت "تهرانی ها"، "ازغندیها" ، "آرش ها" و ... درس بگيريد. دقت کنيد که جلادان رژيم پهلوی به چه راهی رفتند، چه عاقبتی داشتند و الان کجا هستند.
جناب اقای جعفری دولت آبادی
شما ما را نصيحت کرديد، اجازه دهيد ما نيز به شما و روسايتان انذار دهيم؛ ما به عنوان فرزندان مسلمان ايرانی که در اسارت شما هستيم و زنان و مردانی که در راه آزادی وطنمان از زندان و اعدام ترسی نداريم. به شما و تمام روسا و همکارانتان نصيحت میکنيم بيش از آنکه دير شود به درگاه خدا توبه کنيد، پستهای فرمايشی و نمايشی را ترک کنيد و به آغوش ملت بازگرديد.
بدانيد که هنوز دير نشده است و فرصت باقی است.
اطمينان داشته باشيد ملت ايران چون گذشته فرزندان نادم خود را با آغوش باز خواهند پذيرفت.
و السلام علی من اتبع الهدی
جمعی از اسرای عقيدتی و سياسی در بند زندان رجايی شهر
(+)
(+)
0 جعبه زیر فرم نظرات برای تبدیل فینگلیش به فارسی است:
ارسال یک نظر