استعفاى رضا شاه... تصوير پنجشنبه ۲۵ شهريور ۱۳۸۹

او خدمات بسيارى به ايران كرد اما پايگاه ملى نداشت چرا كه بجاى مردم بر چكمه‌هايش تكيه كرد                                                                                                                                                                                                                         

خبرنگاران سبز/ بازخوانى تاريخ:

چرچیل، فردای حمله هیلتر به خاك شوروی، دست دوستی به سوی استالین دراز كرد و رضاخان، اولین قربانی این دوستی بین دو دشمن بود. با اینكه دولت­های انگلیس و فرانسه از خرد ­شدن شوروی با حمله آلمان خوشحال بودند؛ اما به علت پیشرفت­های آلمان و به خطر افتادن منافع غرب در خاورمیانه تصمیم گرفتند به حمایت از شوروی بشتابند و ایران، بهترین راه كمك بود.
 در نیمه­شب دوشنبه، سوم شهریور 1320 قوای شوروی با پشتیبانی تانك و هواپیما از شمال و قوای انگلیس از مرزهای غربی، وارد ایران شدند. جبهه دوم ارتش انگلیس از مرز خسروی عبور كردند و تأسیسات نفت شاه را تصرف و به سوی كرمانشاه پیشروی کردند. نیروهای ایرانی در برابر آنان، مقاومت زیادی كردند؛ اما در 25 شهریور 1320 فرمان ترك مقاومت به تمام واحدهای نظامی ابلاغ شد و نیروهای انگلیس و شوروی به هم پیوستند و ارتش، تار و مار شد.
یكی از پیامدهای اشغال ایران به دست متفقین، سقوط رژیم رضاخان و به قدرت رسیدن فرزندش محمدرضا بود.

رضاشاه، نامه استعفایی را ـ كه فروغی تهیه كرده بود ـ امضا كرد و صبح روز 25 شهریور به سوی اصفهان رفت. متن استعفا به شرح ذیل است: «نظر به اینكه من همه قوای خود را در این چند ساله، مصروفِ امور كشور كرده و ناتوان شده­ام، حس می­كنم كه وقت آن رسیده كه یك قوه و بنیه جوان­تری به كارهای كشور كه مراقبت دائم لازم دارد، بپردازد ... ؛ بنابراین امر سلطنت را به ولیعهد و جانشین خود تفویض كردم و از كار كناره­گیری نمودم و از امروز كه 25 شهریور 1320 است، عموم ملت از كشوری و لشكری، ولیعهد و جانشین قانونی را باید به سلطنت بشناسد... .»