ترور ديگری از دانشگاهيان؛ دشمنی ج.ا. با دانشگاه

سکوت ممتد و معنادار دستگاه‌های امنيتی، انتظامی و نماينده‌های مجلس فرمايشی (که دامان آنها را بيش از پيش لکه دار کرده است و ناتوانی و بی کفايتی آنها را آشکارتر می‌کند) باعث شده تا افکار عمومی همه اين‌ها را شريک جرم قاتلان ببينند و بدانند. به راستی تا کی قرار است نتيجه هيچ تحقيقی در ج.ا. مشخص نشود (چه تحقيق سقوط هواپيما باشد يا ترور يک دانشگاهی) و آمران و عاملان ترور، دزدان رای و مال مردم، بی‌لياقتان و خائنان به مردم در دخمه‌های نقشه بکشند و از عاقبت خويش نگران نباشند؟

خبرنگاران سبز/ دانشگاه‌ها/ وحید زادقی:

ديماه سال گذشته بود که مردم سبز ايران چه جوان، چه دانشجو، چه استاد هرکدام به يک نوعی در حال روشنگری و فتح دلهای مردم بودند که به ناگه خبر ترور استاد سبز ما شهيد علی محمدی خبر اول خبرگزاری های سراسر دنيا شد. ترور ناجوانمردانه ای که بدون شک به دليل افشاگری ها و آگاهی بخشی های استاد علی محمدی در محيط دانشگاه و جمع آوری همان طومار حمايتی معروف اساتيد دانشگاه از مواضع ميرحسين موسوی، توسط نيروهای بدانديش اقتدارگرا به فرجام رسيد.

همگان شاهد بودند که نيروهای لباس شخصی با طيف فکری انجمن حجتـيه حتی تحمل مراسم تشييع پيکر استاد را نيز نداشنند و خودشان بطور خودسرانه پيکر استاد را در محاصره نظامی به خاک سپردند.

در پرونده جمهوری اسلامی  ترور، دستگيری،‌شکنجه و آزار و اذيت روشنفکران  زياد ثبت شده است. ولی معروف ترين آنها  ترور فروهرها، ترور نافرجام سعيد حجاريان، ايدئولوگ معروف اصلاحات، ترور استاد سبز علی محمدی، دستگيری فعالين دانشجويی و سازمان ادوار تحکيم وحدت، روزنامه نگاران و وبلاگ نويسان که هرکدام به يک نوعی در جهت روشنگری و آگاه سازی جامعه تلاش می‌کردند، می‌باشند.

البته هميشه هم دروغ‌گرايانی که خود را اصول‌گرا می‌خوانند شروع به داستان سازی و ايجاد سناريوهای منسوخ شده کردند و مجددا آمريکا و صهيونيست و انگليس را عامل اصلی اين ترور ناميدند.

در همان زمان تنی چند از نماينده های مجلس فرمايشی دست به فريب افکار عمومی زدند و در ظاهر خود را مسئول پيگيری اين ترور نشان دادند. از جمله می‌توان به پرويز سروری فرمانده سابق قرارگاه مقداد اشاره کرد که با بی‌تفاوتی تمام اعلام کرد که  بنا نيست که کميته ترور همچون کميته بررسی وضعيت بازداشتگاه کهريزک و حوادث پس از انتخابات، گزارشی منتشر کند و تنها نتيجه نهايی بررسی‌ها اعلام می‌شود. (+)

مجددا سروری در ارديبهشت امسال درجواب يکی از خبرنگاران درباره نتيجه نهايی پرونده استاد علی محمدی، صحبت از عدم نتيجه‌گيری بررسی‌های کميته ترور استاد علی‌محمدی کرد. جوابی که برای همگان از پيش مشخص بود. به قول معروف دزد و يا گناهکار هيچ وقت اعتراف به کرده خود نمی‌کند .

هنوز پرونده ترور استاد علی محمدی مفتوح مانده است که خبر ترور استاد ديگری از استادان دانشگاه تهران جامعه دانشگاهی را نگران و بطن جامعه را ملتهب کرد.

دکترعبدالرضا سودبخش دانشيار بخش عفونی بيمارستان امام خمينی حوالی ساعت ۲۱ ديشب هنگامی که از مطب خود خارج می‌شد مورد سوءقصد فردی ناشناس قرار گرفت و به ضرب گلوله کشته شد و باز هم اولين گفتار مسئولين امنيتی بررسی علت اين ترور است.

هنوز جوابی برای حمله لباس شخصی‌های مسلح به خوابگاه کوی دانشگاه داده نشده است، هنوز پرونده استاد علی محمدی باز است، حمله کنندگان مسلح به بيت مهدی کروبی در حال برنامه ريزی‌های بعدی خود هستند که ترور ديگری توسط نيروهای مسلح که با امنيت کامل دست به اينچنين اقداماتی می‌زنند، رخ داده است.

سکوت ممتد و معنادار دستگاه‌های امنيتی، انتظامی و نماينده‌های مجلس فرمايشی  (که دامان آنها را بيش از پيش لکه دار کرده است و ناتوانی و بی کفايتی آنها را آشکارتر می‌کند) باعث شده تا افکار عمومی همه اين‌ها را شريک جرم قاتلان ببينند و بدانند.

به راستی تا کی قرار است نتيجه هيچ تحقيقی در ج.ا. مشخص نشود (چه تحقيق سقوط هواپيما باشد يا ترور يک دانشگاهی) و آمران و عاملان ترور، دزدان رای و مال مردم، بی‌لياقتان و خائنان به مردم در دخمه‌های نقشه بکشند و از عاقبت خويش نگران نباشند؟